27 februari 2009

nog een uitspraak

Briek bouwt
met lego, met k'nex, met blokken, met de meubels...

woensdag bouwde hij een lego-voertuig
met wel heel veel wielen
en een eerder vreemde dakconstructie

wat het was, daar was hij niet uit want

"ik heb het uit mijn hersenen verzonnen"

Jaap Kruithof

Marie van Huiverinkt schreef
een erg mooi stukje over deze man

een man die mij, telkens wanneer ik zijn naam ergens las
deed glimlachen
glimlachen om zijn manier van zijn
vaak denk ik aan één van zijn uitspraken
"wat deert het dat er een gat zit in mijn trui?
wat is er mis met een vlek op mijn jas?

ze houden me warm..."

en aangezien er hier in huis 2 jongens rondlopen
die al ravottend groeien
is dat een uitspraak die mij al meermaals door het hoofd is geschoten
en me dan weer met beide voeten op de grond zet

geef mij maar een schat,
in een trui die geleefd heeft

in plaats van een schat van een trui
waarin niet geleefd wordt


ja,
ik kreeg wel les van hem

fantastisch!

want wat mij in hem trof
vormt al een tijdje een rode draad in mijn leven
sta met passie, enthousiasme, goesting in dit leven
ingehouden of uitbundig
dat maakt niet uit,
...
maar zo levend win je mijn hart!

18 februari 2009

wimpers

"kijk mama, die vrachtwagen heeft 3 wimpers op zijn raam!"
zei briek gisterenochtend,

en hij maakte gelijk mijn hele ochtend
regenloos!

14 februari 2009

verhaal van een gekoesterde vriendin

Ik had vrijdagavond afgesproken met mijn vrienden uit Holland om naar Brigitte Kaandorp te gaan kijken in het Chassé Theater in Breda. Ik moest dus op tijd vertrekken. Dat zou wel lukken. Om half 4 zie ik dat er zo wat weg en weer geloop is op de parking, dus ik ga eens kijken. En wat zie ik daar? Een mega- monster truck, zo’n groot lang geval voor het vervoer van auto’s heeft zich vastgereden in, weten jullie nog, die richels waar ze die hagen in gaan planten!!! Die richels waar ik nachtmerries over had!!! En wat hangt er vanachter op die truck? SP…. Een Spaanse vrachtchauffeur wilde omdraaien en hij had daarvoor mijn ( overigens) lege parking uitgekozen, maar hij had de richels onderschat en nu zat hij hééél diep vast. De Gust snelde ter hulp met zijn heldhaftigheid, zijn graafmachine en zijn grote talenkennis. Er was ook een jeep gestopt met een zware stalen trekketting. Er werd gesleurd en getrokken maar er kwam niks schot in de zaak. Integendeel, die truck zakte alsmaar dieper weg. De Gust deed heelder uitleggen tegen onze Spanjaard en zo kwamen we te weten dat hij uit LLoret de Mar kwam en 3 kinderen heeft. Ik smeet er nog wat sjatten koffie tegenaan en een koekske en zo bleef de communicatie wel goed eigenlijk; Er arriveerde een takelwagen, maar helaas, die kreeg de truck er niet uit. Behulpzame omstaanders van de lokale middenstand raadden toen aan om Louis en Zoon te bellen. Louis en Zoon komen uit Katelijne Waver. Ze zijn groot en breed en struis en ze hebben een takelwagen die navenant is. Ze zeveren niet en ze krijgen ALLES weggesleurd. Ze hebben dus ook veel werk, ze waren juist aan het mega-takelen op de Antwerpse ring, Dus het duurde een uur vooraleer ze er waren. Louis en Zoon begonnen dus aan het opheffen van de Spaanse truck. Ze wilden vermijden dat de laaghangende as van de truck kapot zou gaan want dan kon onze Spanjaard het wel vergeten om nog terug te geraken. Omdat er tijdens dit til-en trekspektakel altijd maar meer en meer stukken parking in de lucht begonnen te steken, heb ik de lokale Lierse politie gecontacteerd. Die blijken te beschikken over een zeer charmante agent die bovendien een aardig mondje Spaans babbelt. Zo is er dan een Europees aanrijdingformulier opgesteld en zo kwamen we ook te weten dat onze chauffeur helemaal niet uit LLoret kwam, maar uit het verre Andalusië. Vakantie-Spaans, je mag er niet altijd op betrouwen…. Na veel vijven en zessen werd onzen tientonner dan eindelijk uit zijn netelige positie bevrijd. Iedereen content. Louis en Zoon stampten eens met hun zwaar botinnes op de grond en ze zeiden dat de parking gelegd is in goei marchandies. Ze had het gevecht met de tientonner redelijk goed overleefd. Dat vond ik nu eigenlijk wel goed nieuws, te weten dat er hier toch bouwmaterialen van topkwaliteit aanwezig zijn; Ik had toch vooral compassie met de Spaanse truckchauffeur. Een hardwerkende huisvader, pas 14 dagen zelfstandig trucker, afkomstig uit het verre Andalusië, waar het altijd zonnig is en 37 graden, afkomstig uit een land dat bovendien Europees kampioen voetbal is, die dan, uitgerekend op vrijdag de 13de, moet stranden in een stomme richel op een kerkhofparking, in Lier, dat helemaal niet kan voetballen, in een land dat overdreven lang grijs en koud en miezerig wil blijven…. Het laatste wat ik van de mens gezien heb, was dat hij in de takelwagen met Louis naar de dichtstbijzijnde bancontact werd vervoerd, terwijl Zoon bleef wachten bij de truck. 300 euro cash moest onze Spanjaard ophoesten als slot van een mooie takelnamiddag. Ik ben hééél laat vertrokken naar Breda, ik mocht nog juist in de zaal toen de lichten al doofden….. Er hing nog slijk aan mijn botten en broek maar dat zag niemand. En wat ik wilde zeggen, die Kaandorp is zééér grappig; Kwaliteit. Misschien een idee om te boeken?

ik mis haar, "ons tinnie", met haar onweerstaanbare fijne verhalen!
wat een feest dan ook om haar vertelsels in mijn inbox te vinden