25 februari 2010

burps

aan tafel was het jolijt
en plots klonk aan de jongste kant "burps"
hmm
eigenlijk was het eerder

"BURPS"

een schuldig gezichtje
maar ondeugende oogjes
en toen de uitleg:
'ik kon er echt niets aan doen,
het was er ineens
en nu kan ik het niet meer terug stoppen'

daar had die allerjongste ook weer gelijk in natuurlijk

Geen opmerkingen: